Land van Nooit

Zelf een gekke plek gespot? Deel je locatie op deze blog!

Gisteren schreef ik al over de fantastische Urbexfile van Châtillon. In Nederland moeten we het, qua leegstand, doen met Chateau Almere*, de ruïne van 55 miljoen. Ik sprong dan ook een gat in de lucht toen ik op YouTube een video tegenkwam van Ralph Denessen en Rick Sleenhoff. Het duo had  ‘s nachts een drone laten vliegen boven het reeds lang gesloten Land van Ooit. Waar ooit horden gillende kinderen rond renden, lag nu een sinister decor met onttakelde attracties. Een horrorpretpark.

Ik dacht aan het voormalige kinderparadijs, waar de receptioniste me na een telefonisch interview de stuipen op het lijf joeg, door afscheid te nemen met de woorden 'tot Ooit'. Het pretpark dat zich presenteerde als het enige ‘land’ waar kinderen de baas waren. Voor zo lang als dat duurt, dacht ik destijds nog. Een paar jaar later was Ooit failliet. 

Even speelde ik met het idee om, in navolging van Denessenen en Sleenhoff, de ruïnes van Ooit in beeld te brengen. Tot ik me realiseerde dat ik geen drone had, maar over een hoog hek zou moeten klimmen. Pal in het zicht van een BouWatch-camera, die 24/7 in verbinding stond met een politiemeldkamer. Het plan zakte algauw weg.

Ik was het Land van Ooit alweer bijna vergeten toen ik op internet zag dat het voormalige park weer voor publiek toegankelijk was.  Een paar weken later struinde ik door het vroegere domein van Kloontje, Sap de Aardwortel en Jean d'Orange. Maar hoe ik ook mijn best deed, ik kon geen spoortje pretparkverleden meer terugvinden. Geen lekkende kassahokjes, doorgeroeste glijbanen of overwoekerde monorails. Geen stenen reuzen, die bijna door betonrot waren geveld. Zelfs geen pratende prullenbak, die er met een gesmoorde blikken stem nog een laatste Papier Hier uitperste. Het Land van Ooit was compleet van de kaart geveegd. In plaats daarvan lag er een park, waarvan er in Nederland dertien in een dozijn gaan, met een toegangshek dat 's avonds op slot gaat, prullenbakken en wandelpaden waar je ook uit de voeten kan met je rolstoel - bij het Land van Ooit hadden ze het tenminste nog over Stalen Rossen. 

Gelukkig hadden ‘ze’ nog één 'attractie' laten staan. In een vijvertje bij de ingang liet een merkwaardig kunstwerk zien wat er met het legertje van Napoleon was gebeurd toen het de magische grenzen  van Ooit overschreed. De soldaten waren veranderd in stenen beelden. Vastberaden marcheerden ze een vijver in. Waarschijnlijk zouden ze zo nog jaren blijven staan: een leger dat z'n hoofd niet meer boven water weet te houden en dat dag in dag uit de spottende blikken van voorbijgangers moet trotseren. Met een beetje pech tot het einde der tijden.

Ik zou bijna zeggen: tot Ooit

*Chateau Almere is een van de locaties uit De Gekste Plek van Nederland. Het voormalige Land van Ooit komt aan bod in De gekste Plek van Nederland 2, dat je hier kan bestellen.