Rotondekunst (2)

Zelf een gekke plek gespot? Deel je locatie op deze blog!

Vorig jaar schreef ik al over de explosieve groei van het aantal kunstwerken op rotondes. Rotondekunst is hot, maar niet iedereen is  blij met het nieuwe fenomeen. Er is zelfs al een rotondologisch genootschap opgericht dat heel kritisch naar de nieuwe kunststroming kijkt. De leden van het genootschap vinden dat de openbare ruimte in Nederland dichtslibt met vaak obligate kunstwerken, en pleiten voor een less is more principe: beter géén kunstwerk dan al die meuk die nu buiten de bebouwde kom naast het asfalt staat te verkommeren.  

Ze hadden ook nog een ander argument in de strijd kunnen gooien: veiligheid. Rotondekunstweken vormen een bron van afleiding, zeker als je er een beetje gevoelig voor bent. Met al dat in- en uitvoegende verkeer is het al een hele klus om veilig over een rotonde te navigeren (laat staan om er af te rijden voor je rijexamen) maar als er dan ook nog een enorme trompet in het gras ligt of een kwartet Barneveldse reuzekippen staat, is het helemaal kermis.  

Sommige rotondekunst is zelfs ronduit desoriënterend. Wie nietsvermoedend de Tilburgse Hasseltrotonde oprijdt, stuit ineens op het ronddraaiende huis van John Körmeling, een doorzonwoning die bijna onmerkbaar rondjes draait op een stuk rails. De architect, in 2010 verantwoordelijk voor het Nederlandse paviljoen Happy Street in Shanghai, wilde het huis eigenlijk veel sneller laten ronddraaien, maar dat idee werd in gemeenteraad afgeschoten. Veel te gevaarlijk. In plaats daarvan draait het huis nu in twintig uur de rotonde rond, waardoor Körmelings doorzonwoning elk tijdstip van de dag net even op een andere plek staat.

Zo bizar als het idee van het ronddraaiende huis - een slow kermisattractie in de kermisstad Tilburg - is, zo gewoon is het huis zelf. Het is een doorzonwoning in de overtreffende trap van vinex, met gele baksteenstrips en oranje dakpannen, ruime living, drie slaapkamers en nepgazonnetjes voor en achter.  

Het is zo gewoon dat het op Funda zou kunnen staan. Of gekraakt zou kunnen worden. Dat vond ook Kees Verhoeven, alias Kees Kraak, een beruchte figuur uit de Tilburger kraakscene. Hij nam een paar jaar geleden z’n intrek in het rotondekunstwerk, werd door de politie met zachte hand uit het ‘pand’ verwijderd, maar  sloeg een paar dagen later weer toe voor een herkraak.

Leegstand blijft tenslotte leegstand 

*Het Ronddraaiende Huis in Tilburg is één van de 111 locaties uit de Gekste Plek van Nederland. Klik hier om het boek te bestellen.